Við komumst að því að konur hafa en ekki náð sömu réttindum og karlmenn. Þó árið sé 2021 og margar kvennmanns fyrirmyndir eru til staðar á Íslandi, þá er enn ekki jafnrétti. Við gerðum allskonar rannsóknir, til dæmis þróun kvenna í stjórnmálum, stöðu kvenna í námi, atvinnu og einnig launamun kynjana og komumst að því að jafnrétti á sér ekki stað. Við höfðum samband við skrifstofu Alþingis og var okkur gefið samband við Helgu Einarsdóttur sem er fræðslustjóri Alþingis. Við spurðum hana um kynjahlutföllin á Alþingi 2021. Hún svarar því að 25 konur sitja á Alþingi og er það 39,6% sem þýðir að það eru 38 karlmenn eða 60,4%. Fyrsta konan á Alþingi var kjörin 1922 og sat þar í átta ár. Þar byrjaði þróunin kvenna í íslenskum stjórnmálum. En rétt um 7 árum áður fengu konur kosningarétt, eða árið 1915. Í alþingiskosningunum 25. apríl 2009 náðu 27 konur kjöri og varð hlutfall kvenna á þingi þá 42,9% en í alþingiskosningunum 27. apríl 2013 fækkaði konum aftur niður í 25 konur eða 39,7%. Hlutfall kvenna í sveitarstjórnum hefur farið hægt vaxandi. Árið 1950 voru 0,6 % konur í sveitarstjórnum, 12,4% árið 1982, 31,1% árið 2002 og árið 2010 voru konur 39,8 % kjörinna fulltrúa. Talað er um að jafnrétti sé náð þegar hlutfall skiptingunni 40%-60% hefur verið náð. Við tókum viðtal við Vigdís finnbogadóttur fjórða forseta lýðveldisins og fyrsta kvenmanns forseta í öllum heiminum. Hún sagði okkur að viðbrögðin heimsins þegar hún var kosin forseti var undrun, en seinna pældi fólk ekki það mikið í því.